„Wykres może być jak pudełko czekoladek” – nie powiedział nigdy Forrest Gump, ale… dowiodła tego autorka poniższej wizualizacji, Lisa Trescott:
Interaktywną wizualizację znajdziesz na profilu Lisy w Tableau Public. Możesz najechać kursorem na wybraną czekoladkę i zobaczyć szczegóły filmu (tylko uwaga – interaktywność działa na laptopie, a na telefonie niestety nie)
Jak czytać tę bombonierkę?
- Jedna czekoladka = jeden film z Tomem Hanksem.
- Im ciemniejsza pralinka, tym lepsza ocena filmu.
- Wzór czekoladki wskazuje na gatunek.
- Kolorowe wzory oznaczają nominację lub wygraną w kategorii „Najlepszy film”.
Z wizualizacji można wyciągnąć bardzo różne wnioski, m.in.:
- Tom Hanks wystąpił w tylko jednym horrorze. Był to jego pierwszy i jednocześnie najgorzej oceniony film.
- Lata 90. były złotym okresem w karierze Toma Hanksa.
- Mój ulubiony film z T. Hanksem, „Złap mnie jeśli potrafisz”, ma na IMDB ocenę 8,1/10.
Ten wykres jest dosłownie jak pudełko czekoladek, ale również w przenośni – bo właściwie nie wiesz na co trafisz.
Czy to źle? W tym przypadku nie, bo podejrzewam, że celem autorki było umożliwienie odbiorcom swobodnej eksploracji filmów z Tomem Hanksem.
Swobodna eksploracja to zazwyczaj cel dashboardów i interaktywnych raportów, w których udostępniamy najróżniejsze dane, a odbiorca wyciąga z nich to, czego akurat potrzebuje i na co ma ochotę. Takie wykresy i dashboardy nazywamy eksploracyjnymi. Dają dużą dowolność w wyciąganiu wniosków.
Jednak…
…w wielu biznesowych przypadkach wcale NIE CHCEMY, aby nasze wykresy przypominały pudełko czekoladek. Przeciwnie – wyjmujemy dla naszego odbiorcy tę jedną, najlepszą, najcenniejszą pralinkę z bombonierki i wskazujemy: „Zobacz, tę czekoladkę wybierz, ona jest najlepsza, nie patrz na inne!”.
Wykresy przekazujące konkretny komunikat nazywamy eksplanacyjnymi lub objaśniającymi. Chcemy w nich zwrócić uwagę na dane zjawisko, zarekomendować zmianę kierunku, zmotywować do działania. Kładąc czekoladkę na stół, ułatwiamy pracę naszemu odbiorcy, który już nie musi szukać, a od razu wie, o co nam chodzi.
Co z tego wynika?
Gdy komunikujesz dane, zastanów się, czy w danym momencie potrzebujemy wizualizacji typu „exploratory” czy „explanatory”. To pierwsze pytanie, na które trzeba odpowiedzieć, aby wizualizacja spełniła swój cel.
Co sądzisz o metaforze pudełka czekoladek?
Które podejście częściej wykorzystujesz w pracy i przy jakich okazjach?
I czy Ciebie również urzeka tytuł grafiki?
Jeśli chcesz podzielić się refleksjami, daj znać na: klaudia.stano@jezykdanych.pl.
Jeśli chcesz otrzymywać inspiracje i wskazówki dotyczące tworzenia czytelnych wykresów, zapisz się na mój newsletter:
Inne artykuły, które mogą Ci się spodobać: